Автор: Попова Э. Н.
Небӧгса йӧзӧдӧм: Ӧнія коми кыв. Морфология. Сыктывкар, 2000. Лб. 519-524.
Сёрникосткывъяслӧн нимтан (номинативнӧй) функцияыс абу, найӧ оз нимтыны ни эмтор, ни признак, оз индыны на вылӧ, а тӧдчӧдӧны аслыссикас сёрни шыяс, кодъяс пыр петкӧдчӧны мортлӧн пытшкӧсса тӧжд, сьӧлӧмкылӧм, кӧсйӧм, корӧм; серпасалӧны вӧр-валысь, пемӧсъяслысь, лэбач-пӧткалысь шыяс, а сідзжӧ мортлысь шыяс, кодъяс тӧдчӧдӧны вежӧр да вир-яйлысь кылӧм (психо-физиологическӧй реакция) ӧткымын збыльвывса лоӧмтор вылӧ. Тайӧн найӧ торъялӧны асшӧр кывсикасъясысь.
Сёрникосткывлӧн вежӧртасыс топыда йитчӧма шуанногкӧд, сёрни тэчӧмкӧд, сёрнитанногкӧд, контексткӧд. Сёрникосткывъяслӧн кӧть и абу нимтан функцияыс, но эм аслыспӧлӧс вежӧртас: — Ой-ой-ой! —равӧстіс Ӧгрӧ. — Петя!! Петя!! Мамтӧ ӧд нин со нӧйтӧ (Г. Юшков), — Но-о!? — кутшӧмкӧ дзуртан гӧлӧсӧн шыасис сійӧ, повзим ми быдсӧн (Г. Юшков), — О-о! — менам весиг шусис (Г. Юшков). Воддза сёрникузяас ой-ой-ой! сёрникосткыв петкӧдлӧ повзьӧм, мӧдас но-о! — шензьӧм, коймӧдас о-о! — чуймӧм.
Сёрникосткывъяс вермӧны лоны уна вежӧртасаӧн. Сідз, ок! сёрникосткыв вермас кутны вынсьӧдан вежӧртас: Ок, кыдз ме сылы сэк эски, кутшӧм ыджыд лача сы вылӧ куті (Г. Юшков), вермас петкӧдлыны уна сикас этш вылысь вежсьӧм (эмоция): нимкодясьӧм: — Ок, ӧд сюсь асланьыс! — нимкодя вочавидзис Лыткин (Г. Юшков), скӧрмӧм: — Ок, вот пӧ! — ырыштчӧмӧн уськӧдчис Епрем Ӧльӧшыд (Г. Юшков). Уна вежӧртасаӧн овлӧны: о!, о-о!, эх!, ой!, а-а! да мукӧд сёрникосткыв.
Вежӧртас серти сёрникосткывъяс юксьӧны куим пельӧ:
Тайӧ куим чукӧрсьыс ӧтдор сёрникосткыв пӧвстын торъялӧны вежавидзӧм петкӧдлысь формаяс, кывъяс, кодъяс кутӧны чолӧмалӧм, янсӧдчӧм, аттьӧалӧм да с. в. вежӧртасъяс: видза, видза олан, видза оланныд, видза колян, чолӧм, аттьӧ да с. в. , но найӧс оз быд пӧрйӧ лыддьыны сёрникосткывъясӧн.