Автор: Попова Э. Н.
Небӧгса йӧзӧдӧм:
Ӧнія коми кыв. Морфология. Сыктывкар, 2000. Лб. 506-516.
Кывйитӧд сяманас лоӧны содтана да, дай, и, ни, жӧ, сідзжӧ, тожӧ, тшӧтш, ли кывторъяс. Найӧ тӧдчӧдӧны мӧвпыслӧн эмторъяс костын уна сикас йитӧд, йитӧны синтаксическӧя торйӧдӧм сёрни юкӧнъяс вежӧртас сертиыс. Примеръяс:
. . . тӧвбыд сэсся бара мӧдас дӧра швачкыны-кыны, ной шӧрт печкыны да. . . (И. Торопов),
Гашкӧ, и Витальыс на волас дай (Н. Куратова),
А ӧні со ыстіс бать дорас, тундралӧн лым еджыд эрдъясӧ, кӧні сійӧ чужлӧма кӧрпи моз жӧ (Е. Рочев),
Юр сюянін эм, ломтысьны пескыс эм жӧ (Н. Куратова),
Тайӧ керкаас Марья пӧч томиникӧн на воліс верӧс саяс. Удитіс пӧрысьмыны. Керкаыс пӧрысьмис жӧ (Н. Куратова),
Носков тшӧктіс Гриньлы, медым сёян дасьтас и меным тшӧтш, да сетіс индӧд ыдждӧдны палатка (М. Игнатов),
. . . а сійӧ жӧ ӧти здукӧн удитас аддзыны ставсӧ ас гӧгӧрсьыс да, гашкӧ и, думъяссьыд тшӧтш (М. Игнатов),
Видзӧдӧны — водзын, веж: турунӧн дорӧсалӧм векньыдик куръя йылын, сӧдз да дэбыдмӧм ваас, чӧла куйлӧны кык нывбаба, нывъяс ли (И. Торопов),
— . . . Видзӧдлам, мыйла чери вӧтчис миян бӧрся, ставыс пышйис ли . . . (И. Торопов).
Ни да и кывторъяслӧн семантикаыс ӧткодь. Торъялӧны найӧ сійӧн, мый и овлӧ эскӧдана сёрникузяын, а ни — соссянаын, примеръяс пыдди:
Син улас усис кыркӧтшдорса джуджыдінӧ вӧчӧм коляс, пуксянін лӧсьӧдӧма и (А. Лыюров),
Уджалӧны и заводъясын. Кодлы мый кажитчӧ. . . (И. Изъюров),
Шочиника ветлӧ сэтчӧ пӧчӧ челядьсӧ видлыны, асьныс волӧны и (Н. Куратова),
— Чужӧмыд тай еджыд: нырыд и, бан бокъясыд и (М. Игнатов),
Быд ногыс зіля вӧтлыны кӧдзыдсӧ ас пытшкысь, но некыдз ог вермы. Котӧртны прамӧя вын абу ни (М. Игнатов),
Муста-Тунтури йылысь сэки пӧшти некӧн эз кывсьыв, военнӧй сводкаясын эз гаравсьы ни (В. Безносиков).